ایسَت واسترَ Isat-Vastra نام پسر بزرگ زرتشت و ظاهراً از نخستین زن زرتشت بوده‌است. ^[۱] ایسَت واسترَ به معنی کشتزار بزرگ یا آباد کننده و باشندهٔ توانا است. ^[۲] در یسنا ۵۳ فقره ۲ گوید «یاوران دین کی گشتاسپ و پسر زرتشت سپنمان و فراشستر برای خوشنودی خدا راه دین یقینی که اهورامزدا فرستاد، روشن و فراخ کنند.» هر چند که زرتشت از این پسر نام نمی‌برد ولی از سایر قسمت‌های اوستا و کتب پهلوی به نظر می‌رسد که این پسر باید ایست واستر باشد

بر اساس روایات زرتشتی، جاماسپ و برادرش فرشوشتر از حامیان زرتشت بوده‌اند. و زرتشتیان در جشن بهمنگان، به یاد جاماسپ جامه سفید میپوشند. پوشندگان لباس سفید در حقیقت با این عمل نمادین بیزاری و برائت خود را از هرگونه ناپاکی و پلیدی، خونریزی و کشتار و آزار و اذیت حیوانات نشان داده و با دسته‌های گل سفید به دیدار یکدیگر می‌رفتند و این گل‌ها را به یکدیگر تقدیم می‌کردند. و بر آنند که جاماسپ، وزیر گشتاسب این کارها را در این روز انجام داده‌است.

در منظومه پهلوی یادگار زریران از جاماسپ با صفت «بیدخش» به معنی صدر اعظم نام برده شده‌است. کتابی نیز به نام جاماسب‌نامه به زبان پارسی میانه در دست است که به پازند و فارسی هم ترجمه شده‌است. این کتاب پاسخ‌های جاماسپ به گشتاسپ را دربرمی‌گیرد و موضوعی فلسفی دارد. در کتاب حکمةالاشراق از جاماسب و فرشوشتر(فرشاد شور)نام برده شده و ستوده شده اند به نظر می‌رسد در نوشته‌های یونانی جاماسپ را به صورت پرکساسپ آورده‌اند. پسران جاماسپ گرامی و هنگ‌اوروَش (Hanghaurvaungh) بودند.

دٌوغدو به زبان پهلوی یا دوغذُوا یا دُغدویه همسر پوروشسب و نام مادر زرتشت بوده‌است.^[۱] دُغدویه به معنی دختر یا دوشیزه است. ^[۲] به موجب بند دهم از فصل ۳۲ بندهشن دوغدو دختر فَراهیم رَوا بوده‌است و مادرش به موجب اشارهٔ زاد سپرم، فرِنو نام داشته‌است.^[۳] دوغدو هم‌ریشهٔ دختر و دخت پارسی و دوتر Doughter انگلیسی و دتر در لهجهٔ گیلکی است.^[۴]

ازدواج و زایش زردشت

دوغدو با پوروشسب پسر پتیریترسب پیوند زناشویی بست. آنها از یک خاندان بشمار می‌رفتند و این ازدواج بگونه ای "درون خاندانی " بود. در متون پهلوی آمده که فروهر و گوهرتن زردشت نیز بدنبال فره وارد بدن دوغدو شدند. به این صورت که فروهر زردشت را امشاسپندان به شکل شاخه هوم بزرگی بر بالای کوه اسناوند رویانیدند. سپس ایزدان در هیبت پرندگان آن هوم را که کامل شده بود به بالای درختی قراردادند. پوروشسب آن هوم را یافت و آنرا به خانه برد و به دوغدو داد. گوهرتن زردشت نیست توسط قطره‌های باران به زمین ریختند و گیاهان از آن رویش کردند و از شیرگاوانی که از گیاهان تغذیه کرده بودند و هومی که پوروشسب آورده بود، فروهر و گوهرتن زردشت در بدن دوغدو وارد شدند. نطفهٔ زردشت در بدن دوغدو بسته شد. دیوان برای نابود کردن دوغدو و فرزندش میکوشند از طریق بیماری‌ها آنها را نابود سازند و توفیقی نمی‌یابند^[۵].سه روز مانده به زایش زردشت خانه پوروشسب را نور فرا میگیرد. بدنبال زایش زرتشت دشمنان بسیاری سعی می‌کنند با اغوای پوروشسب زردشت را از بین ببرند که چندین بار دوغدو مانع میشود و فرزند خود را از مهلکه دور میکند.^[

فرشوشتر یا فراشستر یا فرشه‌اشره نام پدر هووی همسر زرتشت و برادر جاماسپ بوده‌است. فرشوستر و برادرش جاماسپ از خاندان هُوَگوَ و هر دو وزیر گشتاسب کیانی بوده‌اند. در یسنا ۵۱ فقره ۱۷ دربارهٔ وصلت زرتشت با هووی آمده‌است «دختر گرانبها و عزیز را، فراشستر هوگو به زنی به من داد و پادشاه توانا اهورامزدا، برای ایمان پاک او دخترش را به دولت راستی رساند

میدیو ماه یا میذیو ماه یا میدیوی مانگهه نخستین کسی است که به زرتشت ایمان آورد، در فروردین یشت یشت ۱۳، بند ۹۵ از او نام برده شده‌است. وی در منابع بعدی، پسر عموی زرتشت به شمار آمده‌است.

هووی همسر زردشت پیامبر ایران باستان است

پتیریترسب نام نیای پدری زرتشت است. حسب متون دینی زردشتی او که بزرگ خاندان اسپنتمان بود زمانی که دوغدو دختر فِراهیم در پی تحریک دیوان مورد بغض اهالی ده واقع شده بود او را از فراهیم گرفت و نزد خود پرورش داد. پتیریترسب دوغدو را برای پسر خود پوروشسب به زنی گرفت که پوروشسب همان پدر زرتشت است.^[

پوروشسب به معنای دارنده اسب سیاه پدر زرتشت است.او پسر پتیریترسب بزرگ خاندان اسپنتمان بوده است

پوروچیستا (به انگلیسی: Pourucista) نام کوچک‌ترین دختر از سه دختر زرتشت، پیامبر ایرانی بود.

نام و نام خانوادگی پوروچیستا بطور کامل پوروچیستا اسپنتمانهیچداسپان بود . واژه پوروچیستا به معنی پُربینش است . نام پوروچیستا را در یکی از بندهای گاهان که در آن زرتشت وی را درباره زندگانی آینده‌اش پند و اندرز گفته است و همچنین در فروردین‌یشت (۱۳۹) می‌بینیم. بقولی پوروچیستا، جاماسب فرزانه را به همسری گزید. پوروچیستا از نخستین گروندگان و شاگردان و یاران زرتشت بود.